Aan huis gekluisterd door de lockdown en zin in ontspanning? Aan films geen gebrek. Maar welke moet je nu kiezen om te kijken? Deze 10 microreviews geven je in 140 tekens een eerste indruk. Aan jou de keus!
1. Pulp Fiction (1994, Quentin Tarantino) *****
Kunstzinnig langgerekte misdaadfilm, met 4 verhaallijnen, 2 huurmoordenaars en 1 Royale with cheese. Onnavolgbaar Tarantino.
2. Love Actually (2003, Richard Curtis) **
Suikerzoete romantische comedy, met meer verhaallijnen dan Tarantino lief zou zijn, maar mét de diepgang van een droogstaande rivier.
3. The Departed (2006, Martin Scorcese) ****
Misdaadfilm met excellerende Jack Nicholson als Ierse maffioso én Leo DiCaprio voor het eerst zonder babyface. Let op 'gebroken-arm-scene'.
4. Four Brothers (2005, John Singleton) ***
Vermakelijke thriller, waarin 4 broers wraak nemen op vermoorde adoptiemoeder. Regisseur Singleton koppelt krachtig beeld aan rammelend plot.
5. Huisvrouwen bestaan niet (2017, Aniëlle Webster) ***
BN’ers-comedy met moderne interpretatie van begrip ‘huisvrouw’ als centraal, doch fluïde thema. Klinkt intellectueel; is het allerminst.
6. Perfume: The Story of a Murderer (2006, Tom Tykwer) ****
Süskind-verfilming over jongen met buitengewoon reukvermogen en verknipte obsessie voor jonge meiden. Even betoverend als huiveringwekkend.
7. Top Gun (1986, Tony Scott) ***
Straaljagerepos met Tom Cruise, gedateerd vette actiebeelden én een infame volleybalwedstrijd op het strand. Beneemt je geheid de adem!
8. Batman & Robin (1997, Joel Schumacher) *
Bijna net zo slapstick is als tv-serie uit jaren 60. Batman Clooney noemde het ‘weggegooid geld’. Regisseur zei later ‘sorry’.
9. Easy Rider (1969, Dennis Hopper) ***
Meer cult dan écht goed, deze roadmovie. Maar wel perfecte momentopname van Amerika, eind jaren 60. Én monument voor method acting.
10. Saturday Night Fever (1977, John Badham) **
Zie: ‘Easy Rider’. Vervang ‘roadmovie’ door ‘dansfilm’ en ‘jaren 60’ voor ‘70’. Allesbehalve method acting van Travolta, maar: bazige moves.
Comentarios