top of page

Recensie: Jack Poels beheerst hardop dromen tot in perfectie

Jack Poels

II


(Snowstar Records, 2021)


Nu heeft Jack Poels nooit stilgezeten - hij is naast muzikant en frontman van Rowwen Hèze ook kunstenaar - maar de laatste twee jaar lijken de liedjes als vanzelf uit de Americaan te stromen. Vlak voor de uitbraak van de coronapandemie vorig jaar, verscheen zijn soloalbum ‘Blauwe Vear’. Nu komt Poels met opvolger ‘II’.


Die titel is dubbelzinnig, aldus Poels. Het staat voor de tweede soloplaat van zijn hand, maar symboliseert tevens de pauzestand waar de wereld momenteel als het ware in verkeert. Inderdaad, net als dat knopje waarmee je jouw stereo even stopzet.


Nu zijn er al meerdere Nederlandse artiesten geweest die hebben geprobeerd de tijdsgeest te vatten in liedjes. Waar iemand als Froukje dat bijvoorbeeld vanuit haar perspectief als tiener doet, beschouwt Poels de coronatijd weer op zijn eigen wijze: een man op middelbare leeftijd die weinig meer te bewijzen heeft, die leeft in betrekkelijk comfort, maar die met melancholie terugkijkt naar wat ooit was en uiteindelijk toch vurig verlangt naar wat gaat komen.


Die benadering heeft geleid tot twaalf prachtige liedjes, ingespeeld samen met BJ Baartmans, waarin verstilling, verwondering, beschouwing en verlangen tot de terugkerende thema’s behoren. Overigens komt niet alles alleen maar uit de pen van Poels zelf. Hij leent op speelse wijze van Bon Iver in ‘En toen Geej’ en ‘Ochtendzon’ en ‘Luchtpostpapeer’ zijn gebaseerd op werk van respectievelijk Ron Sexsmith en Jeff Tweedy. Maar tegelijkertijd speelt Poels ook met zijn eigen oeuvre. Zoals met dat ene muzikale citaatje uit ‘Bestel Mar’, dat in datzelfde ‘Luchtpostpapeer’ verstopt zit.


Niemand kan zo goed mijmeren zoals Poels dat doet in, onder andere, opener ‘Hartevrouw’. Het zette mij aan tot denken. Het is, vind ik, meer dan oké als je als artiest ervoor kiest om juist in deze tijd géén groots opgezette, activistisch geladen dan wel beladen muziek te maken. Zwijgen, kijken, denken en daarover haast fluisterend hardop dromen, is immers ook een kunst. Een die Jack Poels bijna tot in de perfectie beheerst.


En dat mag ook groots heten te zijn.



bottom of page