Gisteren werd bekend dat Sir Kenny Dalglish met corona in het ziekenhuis is opgenomen. Dalglish werd als voetballer en trainer bij FC Liverpool een legende. Niet alleen vanwege zijn prestaties op het voetbalveld en vanuit het coachingsvak. Misschien nog wel meer gewaardeerd werd hij om zijn innige verbondenheid met de nabestaanden van de slachtoffers van de stadionramp in het Hillsborough-stadion van Sheffield in 1989. Tijdens de replay van de halve finale van de FA Cup tussen Dalglish’ club en Nottingham Forest, die werd gespeeld in Sheffield, raakten honderden Liverpool-supporters in de verdrukking in een overvol tribunevak. Fans werden samengeperst tegen de hekken of domweg onder de voet gelopen. De gewonden en zelfs de doden werden op reclameborden weggedragen. 96 mensen kwamen om het leven.
Kenny Dalglish - toen net coach van Liverpool - zag het gebeuren, kon niks doen en voelde zich verantwoordelijk. Hij bezocht álle 96 begrafenissen. Hij stond families bij in hun juridische strijd tegen de autoriteiten, die in eerste instantie de schuld bij de supporters zélf legden. In 1991 werd Hillsborough ook Dalglish teveel: de geboren Schot nam ontslag als trainer. Emotioneel leeg, kapot moe.
Voor de geliefden van de 96 overleden Liverpudlians is Kenny Dalglish het vleesgeworden symbool van verantwoordelijkheid, rechtvaardigheid, medemenselijkheid en clubliefde. En dat symbool heeft het nu even heel moeilijk. In Groot-Brittannië is dat groot nieuws. Aan onze kant van de Noordzee vanzelfsprekend minder. Maar daarom niet minder aanleiding om deze legende even terug in herinnering te brengen.
コメント