top of page

Wachten op Mario

Als voetballiefhebber wordt je geduld regelmatig op de proef gesteld. Denk nog eens terug aan die hemeltergend slechte Champions League-finale tussen Tottenham Hotspur en Liverpool in 2019. Dat was een ware verschrikking van een wedstrijd, zeker met het op het veld aanwezige spelerspotentieel in ogenschouw genomen. Dan duren 90 minuten enorm lang.


Het is echter het verlangen dat je op de been houdt. Het uitkijken naar die ene bevlieging of betoverende actie van bijvoorbeeld Salah, Messi, Ronaldo, Neymar of Mbappé.


Tegenwoordig zet ik de tv aan als PSV speelt. Niet dat ik fan ben van de Eindhovenaren, maar ik kan wel enorm genieten van het talent van Mario Götze. De Duitse wereldkampioen van 2014 is een verrijking voor het elftal van trainer Roger Schmidt én voor de Eredivisie.


Tenminste, áls hij speelt.


(Tekst gaat verder onder de afbeelding)





Götze is de laatste jaren immers meer geblesseerd dan fit geweest. Ook dit seizoen speelde hij lang niet in alle wedstrijden mee. Slechts acht keer stond het voormalige wonderkind van het Duitse voetbal op het veld namens PSV.


Kijken naar het spel van Mario Götze is als het zien van een illusie van David Copperfield. Je probeert te begrijpen hoe híj het doet, maar het gaat je verstand te boven. Neem het doelpunt dat Götze maakte in december tegen SC Heerenveen. De Duitser wacht zó ontzettend lang met het stiften van de bal over de keeper, dat het lijkt alsof de aanvaller kan toveren met tijd en ruimte. En eigenlijk doet hij dat ook: ‘normale’ spelers zouden die bal slap in de handen van de doelman tikken of logischer nog; struikelen over hun eigen benen.


Götze is meester in het beheersen van de kleine ruimte. Te midden van een woud aan trappende benen van wanhopige tegenstanders, vindt Mario Götze de rust, waarin hij ijzig kalm de oplossing bedenkt om uit dat vijandige bos te ontsnappen.


De acties van Mario Götze, zoals deze goal tegen Heerenveen (maar ook die tegen PEC Zwolle bij zijn debuut in oktober), zijn van een verslavende schoonheid. Maar voor de Götze-junkies, waartoe ik mijzelf sinds dit seizoen ook reken, is het wederom wachten geblazen. Blessures verhinderen dat Götze mij, en vele anderen, een nieuw magisch 'shot' kan bezorgen. Ook zijn teamgenoten missen hem node: zonder de toverkracht van hun vedette liet het elftal van PSV punten liggen tegen Ajax en AZ. Dit weekend mist Götze ook de uitwedstrijd bij Sparta.


Geen magie op het Kasteel.


Nog een paar weekjes en hij zal er weer bij zijn, Götze. Tot dan zit er niets anders op dan wachten op Mario.


(Foto: Instagram/@mariogotze)


bottom of page